James Watt był ojcem rewolucji przemysłowej nie tylko za sprawą modyfikacji istniejących i mało wydajnych silników parowych, lecz przede wszystkim dzięki skonstruowanemu przez niego silnikowi parowemu, który zużywał czterokrotnie mniej paliwa niż dotychczasowe silniki. Oprócz tego Watt opracował sposób przekładania ruchu posuwisto zwrotnego tłoka na ruch obrotowy wału. Skonstruował też przekładnię planetarną czy silnik parowy dwustronnego działania oraz wymyślił i opatentował odśrodkowy ogranicznik prędkości nazwany regulatorem Watta. Jemu zawdzięczamy dziś stosowaną jednostkę mocy, a także… zawieszenie w nowym Piaggio. 

Otóż marka Piaggio złożyła wniosek patentowy na nowy system zawieszenia skutera, wykorzystujący projekt stworzony przez Jamesa Watta. Pomysł wykorzystania łącznika Watta zamiast tradycyjnych widelców teleskopowych polega na tym, że szkocki system pozwala na mniejszy ruch boczny (boczny) osi, do której jest przymocowany.

Teoretycznie stworzyłoby to bardziej reaktywny przód i być może zapewniłoby pewniejsze odczucie, pozwalając kierowcy na większą precyzję, niż w przypadku stosowania tradycyjnych wahaczy. 

System wahaczy pozwalający na równoległe prowadzenie koła.

Sam system wykorzystuje trzy połączone ze sobą drążki, tworzące kształt litery Z. Przednia oś znajduje się pośrodku środkowego ramienia, a wolne końce górnego i dolnego ramienia są przymocowane do sterowanego „widelca”, który biegnie w dół od główki ramy. Podczas gdy Piaggio ilustruje kilka wariantów projektu w swoim patencie, najbardziej szczegółowe obrazy pokazują tę konstrukcję nośną wykonaną z odlewu aluminiowego, co daje wrażenie komponentu będącego już w zaawansowanym stadium produkcyjnym.

Na pierwszy rzut oka konfiguracja nie różni się radykalnie od zawieszenia wahacza wleczonego stosowanego w skuterach Vespa, z pojedynczą kolumną, która zapewnia amortyzację i amortyzację. Ale konstrukcja wahacza wleczonego (lub pchanego) powodowałaby, że koło poruszałoby się po łuku zataczanym przez wahacz. Uniknięto tego w nowym projekcie Piaggio dzięki dwóm dodatkowym prowadzeniom: z wahaczem wleczonym poniżej i wahaczem pchanym powyżej, połączonymi prawie pionowym łącznikiem środkowym, który podtrzymuje koło. Oś koła w takim układzie porusza się wzdłuż osi widelca.

Jeśli system tak dokładnie odtwarza ruchy koła zawieszonego na widelcu teleskopowym, to można zapytać, dlaczego go nie użyto? Odpowiedź tkwi częściowo w mozliwości  dostosowania charakterystyki nurkowania przodu, ale także w wadze i sztywności systemu Piaggio. Widelec teleskopowy musi wytrzymać znaczne obciążenia, zwłaszcza podczas hamowania, a dzięki kołowemu przekrojowi goleni jest także odporny na zginanie boczne. Według Piaggio nie zawsze jest to dobre, ponieważ motocykl, który pochyla się w zakręt, może skorzystać na zginaniu bocznym, jeśli chodzi o pochłanianie nierówności w środku zakrętu.

System wahaczy pozwalający na równoległe prowadzenie kół w skuterze trójkołowym.

Najważniejsze wynalazki Watta:

1763 – Pierwsze ulepszenia w silniku parowym Newcomena.
1769 – Opatentowanie wydzielonej komory skraplania.
1775 – Założenie wspólnie z Matthew Boultonem w Soho pod Birminghamem pierwszej na świecie wytwórni maszyn parowych. Do roku 1800 zbudowano w niej ok. 250 maszyn.
1776 – Pokaz działania pompy w kopalni Bloomfield.
1781 – Wynalezienie zespołu przekładni do zamiany ruchu posuwisto-zwrotnego na obrotowy (umożliwiło to zastosowanie silnika parowego w pojazdach).
1782 – Zakończenie budowy parowego silnika dwustronnego działania – pierwszy przemysłowy silnik parowy.
1788 – Skonstruowanie regulatora prędkości obrotowej (zwanego regulatorem Watta) dla silnika parowego.
1798 – Skonstruowanie wirowego silnika trzystronnego działania (zmodyfikowanie zwane K.G.).
2022 – Zawieszenie w Piaggio

Źródło: motonewstoday.com